آیا نیروهای نظامی ایران(ارتش،سپاه‌ ، بسیج ) درکردستان نیروهای اشغالگر هستند یا نیروهای حافظ امنیت ؟ حمید یوسف برگرفتہ از : ايران گلوبال من بر این امر خوب واقففم که‌ نوشته‌ اخیر نیز همچون 3 نوشته‌ قبلی من در ایران گلوبال با برخورد های تند بعضی از تمامیت خواهان ارضی ایران روبرو خواهد شد ولی اینها بحثهای هستند که‌ مدتهاست در بین روشنفکران قلم بدستان و احزاب کرد مطرح شده‌ و جواب خود را گرفته‌ هم اکنون هیچ روشنفکر و حزب کردستانی وجود ندارد که‌ ایران را 1 کشور اشغالگر درسرزمین کردستان نشناسد و اکنون مدتهاست که‌ احزاب کرد شعار خروج بدون قید و شرط نیروهای اشغالگر ایران را از کردستان به‌ دست گرفتند و اگر غیر از این میبود جای تعجب داشت . برای روشن شدن مسله‌ لازم نیست انسان به‌ بحث حاشیه‌ ای آن به‌ پردازد و از تاریخ کمک گرفته‌ که‌ چگونه2500 سال پیش اولین حکومت مادها به‌‌ دست هخامنشی هامنقرض میگردد یا چگۆنه‌ میر نشینهای مستقل کردی بابان و اردلان به‌ وسیله‌ صفویان و قاجارها منقرض میگردند ، و نیروهای که‌ مردم کرد آنها را نمیشناختند زبان آنها را بلد نبودند ملخ وار به‌ سرزمین‌ آنها وارد شدند و جای صاحب خانه‌ و مهمان ناخوانده‌ و زور گو عوض شد صاحب خانه‌ شد برده‌ و مطیع و میهمان ناخوانده‌ تبدیل به‌ صاحب خانه‌ ( کردستان ) شد. عوض شدن جای صاحب خانه‌ و مهمان ناخوانده‌ را دقیقأ در آسمیلاسیون ، ایلام و کرمانشاه میشود دید جهانگردی از آمریکا به‌ نام روزولت در زمان پادشاهی مظفر- الدین شاه در سفری که‌ ازطریق کشور ممالک محروسه‌ ایران به‌ طرف هندوستان داشته مدتی را در کرمانشاه‌ میمانند ایشان در خاطرات این سفر خود در مورد کرمانشاه‌ چنین مینویسند که‌ در تمام شهر کرمانشاه‌ 12 نفر غیر کرد وجود داشته‌ توجه فرماید ( 12 انسان ) غیر کرد زبان که‌ این افراد هم مأموران دولتی بودند که‌ به‌ امور کارهای دولتی مشغول بودند ‌ امروزه‌ برای هر ناظر بی طرفی ‌ بدون اینکه‌ در تمام عمرش حتی نام کردستان به‌ گوشش خورده‌ باشد کافیست 1 بار به‌ کردستان سفر کند و بعد از پایان سفره‌ این ناظر بی طرف نظر آن را در مورد کردستان جویا شوی من یقین دارم که‌ شما یک جواب را از این شخص خواهی گرفت این سرزمین ( کردستان ) اشغال شده‌ است . کشور ایران امروزه‌ سرزمین کردستان را با 250000 نیروی مسلح منظم (ارتش ، سپاه‌ ) بیش از 100000 نیروی پۆلیس و خواهران زینب ومأموران امر به‌ معروف و نهی از منکرو تقریبأ نیروی به‌ همین اندازه‌ ( 100000) نیروهای اطلاعات ،واواک ، لباس شخصی ها که‌ مجموعأ در 14000 پادگان ، پایگاه‌ . مقردر تمام کردستان مستقر هستند برای کسانی که‌ دراین دوران سیاه‌ اشغالگری جمهوری اسلامی ایران به‌ کردستان سفر کردند یا از این سرزمین رد شدند مشاهده‌ کرده‌ اند که‌ بر سر هر تپه‌ هر قله‌ کوه و هر خیابان و هر محله ، مدرسه‌ ، و مسجدی ، وجود نحس و اشغالگرانه‌ آنها زندگی را بر مردم کردستان حرام کرده‌ اند. ملت کرد در 21و 22 بهمن 1357 همراه تمامی مردم ایران در قیامی همگانی به‌ عمر نظام پادشاهی پایان دادند از همان روزهای اول سرنگونی نظام شاهی در ایران ملت کرد بر این امر واقف بود که‌ برای رسیدن به‌ خواسته‌ های ملی و بر حق خود باید به‌ سازماندهی و نیروی خود اتکا کند و بخصوص تجربه‌ سال - 1324 بعد از پایان جنگ جهانی اول را نیز پشت سر خود داشت که‌ چگونه‌ نیروهای اشغالگر پهلوی به‌ کردستان هجوم آوردند و رهبران جمهوری کردستان را که‌ از طرف مردم کرد انتخاب شده‌ بودند و محبوب ملت کرد بودند ناجوانمردانه‌ به‌ دار کشیدند ، به‌ همین دلیل سرنگونی رژیم پهلوی باعث شد که‌ مردم سریعأ خود را سازمان دهند و نیروهای مسلح پیشمرگ را در سراسر کردستان به‌ وجود بیاورند که‌ شاید نیروی فشاری باشد بر ضد اشغالگران در به‌ رسمیت شناختن حقوق ملی خود، اشغالگران به‌ غیر از زبان جنگ کشتار زور، زبانی دیگر نمیشناسند اگر خود را در ضعف دیدند طرف مقابل را به‌ به‌ مذاکره و گفتگو بر سر - خواسته‌ها دعوت میکنند اگر خود را در قدرت ارزیابی کنند به‌ جنگ کشتار و اعدام زندان روی می آورند جمهوری اسلامی ایران نیز از این امر مستثنی نبوده در سال 1357 تا 1358 جمهوری اسلامی استحکام نیافته‌ بود به‌ همین دلیل با نمایندگان ملت کرد بر سر خواسته‌های آنها به‌ گفتگو نشست ولی در عرض یک سال که‌ استحکام نسبی یافت با فرمان جهاد خمینی ماشین اشغالگران از زمین و هوا به‌ کردستان هجوم آوردند و فرمانده‌ کل نیروهای مسلح این ماشین اشغالگران تا آن اندازه‌ پرت بود که‌ در فرمان جهاد خود برای به‌ اشغال در آوردن کردستان به‌ نیروهای 3 گانه‌ی ، هوایی ، زمینی ، و دریایی این فرمان را اعلام داشتند ایشان حتی نمیدانستند که‌ برای اشغال کردستان نیازی به‌ نیروی دریایی نیست و مقامت ملت کرد در برابر اشغالگران مقامت یک حزب، یا دسته‌ یا یک شهر و آبادی نبود مقاومتی بود ملیونی و به‌ وسعت تمام سرزمین کردستان اشغالگران در هجوم خود وحشیانه‌ و صفاک عمل کردند آنها مثل تمام نیروهای اشغالگر بعداز محاصره‌ هر شهری با وجودی که‌ نیروهای مقاومت برای جلو گیری از ویرانی شهرهای کردستان از شهرها خارج میشدند ولی آنها جرأت داخل شدن به‌ شهرها را نداشتند و در بلندیهای شهرهای کردستان مستقر میشدند و از این بلندیها مردم بیدفاع شهرهای کردستان را با توپ های سنگین و خمپاره‌ و بمب افکنها تا 2 ماه هدف قرار دادند در عرض 30 روز 11000 گلۆله‌ تۆپ به‌ خانه‌های مردم سنندج شلیک کردند و شهرهای مهاباد ، سقز، بوکان، سردشت،کامیاران،اشنویه‌ ،پیرانشهر،بانه‌ ، مریوان و 1000 ها آبادی کردستان نیز به‌ همین منوال در این مدت کردستان در محصره‌ کامل قرار داشت و مردم جنازه‌ عزیزانشان را در حیاط خانه‌ های خود دفن میکردند در این مدت جنایتهای قارنا و قلاتان ، اندرقاش، کانی مام سید را آفریدند که‌ حتی به‌ جانوران اهلی این آبادیها رحم نکردند حتی به‌ آخوند و پیشنماز آبادی از جنس خود رحم نکردند و ایشان را همراه (قرأانی ) که‌ برای شفاعت در دست داشتند هدف گلوله‌ قرار دادند در مهاباد در یک روز 53 نفر نوجوان را اعدام کردند و مغرورانه‌ آن را از تلویزیون دولتی ایران اعلام کردند . حال سوءال این است آیا این نیرو میتواند نیروی اشغالگر باشد یا نیروی حافظ امنیت ؟این نیرو بعد از 30 سال در کردستان هنوز هم بعد از ساعت 6 بعد از ظهر باید به‌ پایگاهای خود برگردند بنا بر بخشنامها از طرف فرماندهی سپاه http://web.peykeiran.com/vs2005/iran_news_body.aspx?ID=43825‌ این نیرو هیچ وقت در میان مردم کردستان نتوانستند حضور یابند و با ماشینهای نظامی با سرعت در شهرهای کردستان رد میشوند این نیرو در کردستان خانه‌ و زن و بچه‌ ندارند و برای مرخصی به‌ شهرهای خود برمیگردند این نیرو در جشنها و مراسم تدفین مردمی به‌ حال آماده‌ باش در می آیند و اغلب حضور بیش از 3 نفر در شهرهای کردستان را ممنوع میکنند خلاصه‌ این نیروی اشغالگر به‌ تمام هستی و وجود مردم کردستان حمله‌ و تعرض میکند بدۆن اینکه‌ جوابگو باشند در مقابل جنایتهای که‌ مرتکب میشوند. در اینجا شاید سوءال کنند که‌ جمهوری اسلامی حضور اشغالگرانه‌ بر تمام ایران دارد تنها کردستان نیست ولی در اساس اینطور نیست درست است که‌ نیروهای نظامی جمهو‌ری اسلامی به‌ جان و مال تمام مردم ایران تعرض کرده‌ ولی این نیرو شا ید در جاهای غیر کرد نشین حضور آشغالگرانه‌ ندارد آنها در تهران و شیراز و اصفهان خانه‌ و زن و بچه‌ دارند وقت فراغت خود را در خانه‌ خود خواهند بود ولی در کردستان نیروی مزاحم و غیر بومی هستند و به‌ غیر از پادگان و پایگاه را که‌ آنجا باشند جای ندارند و مردم کرد از حضور اشغالگرانه‌ آنها بیزارند ‌ اشغال کردستان محدود به‌ 30 سال اخیر حا کمیت جمهوری اسلامی نیست و در زمان خاندان پهلوی نیز اشغال کردستان توسط ایران بر جان و مال وزندگی این سرزمین و جنگهای که‌ بر این مردم تحمیل شد سنگینی میکرد ارتش و ژاندارمهای خاندان پهلوی از هیچ گونه‌ جنایتی در کردستان خوداری نکردند اگر امروزه‌ به‌ یمن انتر نیت ، ساتالایت،مبایل، جنایات جمهوری اسلامی از دید جهانیان مخفی نمی ماند و اخبار سریع در دنیا پخش میشود در زمان حکومت ننگین 2 شاه پهلوی جنا یات آنها که‌ در کردستان مرتکب شدند به‌ طور دقیق منتشر نشده‌ برای نمونه‌ کمتر ایرانی از وقایع سالهای1347 ، 1348 کردستان که‌ تقریبأ همزمان بود به‌ جنبش چریکی ایران خبر دارد اگر بنی صدر در سال 1358 در حمله‌ به‌ کردستان به‌ ارتش دستور میدهد که‌ پوتینها را از پا در نیارند تا سرکوبی کردستان ایشان این جمله‌ را از (اویسی ) جلاد ملت کرد به‌ عاریت گرفته‌ بود اویسی جلاد نیز در سال های 1347 و 1348 جنگ خونین و کثیفی را بر ضد ملت کرد دامن زاده‌ بود به‌ امر محمد رضا شاه گریان، و در دادگاهای صحرای پادگان ( جلدیان ) 100 ها نفر ازبهترین فرزندان کردستان را به‌ جوخه‌های اعدام سپرد 1000 ها نفر به‌ زندانهای طویل محکوم شدند به‌ امر اویسی جلاد جنازه‌ها را در خیابانهای شهرهای کردستان چندین روز برای ترساندن مردم کرد به‌ نمایش گذاشتن اشغالگران به‌ خیال خود با به‌ قتل رساندن ، سلیمان معینی ، عبدولا معینی ، اسماعیل شریفزاده‌ ، ملا آواره‌ ،صدیق انجیری ، حق طلب و و به‌ جنبش کردستان برای بیرون راندان اشغالگران خاتمه‌ داده‌ اند ولی ملت کرد مصرانه‌ تر از همیشه‌ برای آزادی خود و بیرون رادندن مزاحمین و اشغالگران در سرزمین خود به‌ مبارزه‌ ادامه‌ میدهد. آیا بین اشغال عراق،افغانستان از طرف آمریکا و اشغال کردستان از طرف ایران فرقی هست ؟ به‌ نظر من بله‌ فرق هست درست هست آمریکا برای تأمین منافع ملی خود1000 ها کیلومتر دورتر از کشور خود به‌ افغانستان و عراق حمله‌ کرده‌ و برای تسلط کامل بر این کشورها از هیچ جنایتی کوتاهی نکرده‌ و این اشغالگری محکوم هست ولی آمریکا در عراق و افغانسان زبان، فرهنگ، پرچم و نمادهای ملی این کشورها را مورد تعرض قرار نداده من اشغال کردستان توسط ایران را بغایت صعبانه‌تر میدانم کشوری که‌ آن بخش را قسمتی از سرزمین خود میداند با این حال از هیچ جنایت بر این سرزمین کوتاهی نمی کند کردستان را بمب باران میکند مردم کرد را زندانی میکند کشتار میکند منابع زیر زمینی آن را به‌ تاراج میبرد در کنار آن به‌ تمام نهادهای ملی آن ملت هم تعرض میکند زبان آن را قدغن میکند در مدارس در ادارات ،در ماسمیدیا روزنامه‌ ،حتی ‌ مراسم مذهبی و عروسی و جشنهای این ملت نیز از دست مزاحمین و اشغالگران ایرانی در امان نیست مردم کردستان از حضور اشغالگران و مزاحمین بیزارند و دیر یا زود باید پایانی بر آن باشد در آخر با الهام از شاعڕ ملت کرد عبدولا پشیو این نوشته‌ را به‌ امید برخورد مسءو لانه‌ به‌ پایان میرسانم من در رویای خود کردستانی را میبینم که‌ در فرودگاه کرمانشاه از بلند گوی آن شنیده‌ میشود که‌ میگوید مسافرین محترم کرمانشاه ، دیاربکر هواپیمای مسافر بری کرمانشاه ، دیاربکر تا لحاظاتی دیگر پرواز میکند . من در رویای خود کردستانی را میبینم که‌ در ایستگاه راه آهن سنندج از بلند گوی آن شنیده‌ میشود که‌ میگوید مسافرین محترم سنندج ، کرکوک قطار سنندج کرکوک تا لحظاتی دیگر حرکت میکند من در رویای خود کردستانی را میبینم که‌ در ایستگاه اتوبوس مهاباد شاگرد راننده‌ اتوبوس فریاد میکشد مهاباد ، قامیشلو مهاباد، قامیشلو اشغالگران میتوانند ما را زندان کنند جسم و جان ما را به‌ دار بکشند شکنجه‌ کنند ولی با رویاهای ما چکار میتوانند بکنند ؟

برگرفته از : iranglobal