ضرورتهای آینده مبارزات ملل تحت ستم در ایران

أنچه مسلم است، نظام فعلی با توجه به پیشینه سیاه 33 ساله اش در اداره امور سیاسی واقتصادی واجتماعی وملی وحتی نظامی وبین المللی، به نهایت عمر خود نزدیک شده وعجیب نیست اگر صبح برخیزیم ومشاهده کنیم که تانکهای سپاه و ارتش خیابانها را قرق کرده واطراف کانالهای تلویزیونی را محاصره و اطلاعیه های نظامی سقوط نظام را پخش کنند همچنانکه اخیرا در شمال کشور مالی بعلت موفقیتهای سریع نیروهای استقلال طلب بربرها، اتفاق افتاد!. صحیح است که این احتمال در شرایط فعلی نیروهای مسلح ایران، سپاه وارتش، کم است ولی دگرگونیهای حتمی آینده درایران این سناریو را امکان پذیر می سازد، خصوصا اگر نظام یک جنگ ویرانگر ناخواسته ای را به سپاه وارتش برای رویارویی با نیروهای بسیار نیرومند "ناتو" تحمیل کند. والبته باید اذعان کرد که نیروهای کمتر نیرومند جنبش سبز در قیاس بانیروهای مبارزاتی ملل تحت ستم، همچنین ممکن است که این موج وسیع نارضایتی را بنفع خود سازمان داده وبا عدم دخالت نیروهای مسلح در یک مرحله حساس، همچنانکه در تونس اتفاق افتاد، رهبری جنبش سراسری را بدست گیرند، که البته این فاجعه ای بزرگ برای ملل تحت ستم خواهد بود وما امیدواریم که همچانکه اوضاع سیاسی واقتصادی در ایران سیر نزولی وسقوط را طی می کنند، نیروهای ملی ملل تحت ستم بتوانند دراین مدت خود را برای مبارزه نهایی خلاص از قیمومت وستمگری واشغال آماده کرده وبا همکاری تمامی نیروهای ملل غیر فارس بتوانند برمناطق ملی خود مسلط وآزادی بی بازگشت ونهائی خود را اعلام نمایند.
باتوجه به اینکه جنبش مردمی ملل غیر فارس اینک عمق بیشتری یافته واستقلال طلبی در میان ملل غیر فارس مطلبی تقریبا همگانی شده ، می توان گفت که هیچیک از نیروهای ملی فارس وسراسری مختلط نمی توانند در آینده ایران که 70% آن را ملتهای تحت ستم تشکیل می دهند داشته باشند .

با این پیگیری می توان بجرأت گفت که احتمال بیشتر تغییر در آینده اگر اوضاع ایران بر همین منوال پیش رود واگر نیرویی دیگر دور از اهداف مردم سلطه را با انقلاب نظامی  بدست نگیرد، اگر نیروهای سیاسی ملل تحت ستم توانستند به زودی نیروها ومبارزات مشترک خود را متحد کنند،  در این حالت تغییرات سیاسی آینده ایران توسط نیروهای متشکل ملل تحت ستم رهبری خواهد شد. این شعار ومبالغه نیست بلکه واقعیت است ودلیلش هم این است که ملل غیر فارس هم آمادگی بیشترى دارند وهم متشکلتر از سازمانهای سیاسی سراسری هستند وهم تمامی اطراف ایران را در دست دارند وهم نیروهای اصلی سپاه وارتش را فرزندان آنها تشکیل می دهند وهم پشتیبانی ملی بیشتری دارند.

در این مرحله وبا توجه نیاز آن، برای رسیدن به هدف اتحاد مشترک ومؤثر ملل درآینده، ملل غیر فارس باید از هم اکنون یک استراتژی مشترک مبارزاتی برای خود انتخاب وبرای رسیدن به اهداف خود در تغییرات آینده ایران باید مبارزات خود را به زودی باهم همآهنگ کرده، توسعه داده وبر جنبشهایی همزمان در تمامی مناطق ملل غیر فارس ودر تهران در مناسبات معینی توافق کنند، وبا مبارزه ای منظم عرصه را کم کم وبه مرور زمان بر نظام تنگ نمایند. این همآهنگیها هم البته باید شامل کار سیاسی  مردمی وتبلیغاتی همآهنک، کار فرهنگی همآهنگ، همآهنگی در پیگیری امور خلقها در سازمانهای حقوق بشر جهانی ودر سازمانهای سیاسی بین المللی ودر پارلمانها ومراکز تصمیم گیری در اروپا وامریکا ودیگر کشورهای مؤثر در سیاست جهانی،  و همچنین در زمینه کار رسانه ای والبته در مبارزه میدانی باشد .

در این خصوص باید اذعان کرد که اتحاد ملل غیر فارس با وجود کوششهای مستمر بعضی سازمانهای سیاسی ملل تحت ستم، بعلت دخالتهای تخریبی نظام واشخاص مغرض وبی محتوی و دخالتهای تخریبی نیروهای ناسیونالیست فارس واحزاب سراسری ضد حقوق بشری اپوزیسیون، هنوز به مرحله توانائی برای جمع نیروهای پراکنده خود نرسیده،  و برای گذر از این عقب افتادگی در مبارزه مشترک، بهتر این است که  اول اولویتها را تعیین وبه آنها پرداخت. سازمانهای سیاسی و نیروهای فعال ملل تحت ستم باید هرچه زودتر مشکلات سر راه وحدت مبارزاتی بین الملل را از راه دور کرده ومبارزات مشترک خود را با قدرت وتوان همآهنگ کنند واین در مرحله فعلی شرط اول موفقیتهای این سازمانها برای مبارزه علیه نظام فاشیست بحساب می آید. همکاری موثر  نیروهای ملل،  راه طولانی آزادی وپایان اشغال مناطق ملی ملتها را با تلفاتی کمتر تسریع می نماید. برای رسیدن به این هدف البته باید هرچه زودتر از هرگونه حساسیت ملی ومنطقه ای وبدون توجه به مشکلات ارضی محتمل بین خود وبدون توجه به کارشکنیهای بعضی نیروهای خودی وهمچنین نیروهای اشغالگر عمل کرده واولویت را به أهداف ملی وپیروزی بر دشمن مشترک بدهند بدون توجه به اختلافاتی که در هرزمانی در آینده ممکن است حل شوند وجزئی از مبارزات مرحله فعلی بحساب نمی آیند.

در نهایت، با توجه به اولویت مبارزاتی فعلی برای تمامی ملل تحت ستم، نیروهای مبارز این ملل باید هرچه زودتر در کنار هم نشسته وبر طرحی مبارزاتی مشترک با اولویتهای معینی توافق نموده وبدور از هرگونه حساسیتی از همدیگر باهم مبارزه بی امان علیه اشغالگران را رهبری کنند. نمونه موفق آخری در خصوص وحدت مبارزاتی را امروز در شمال کشور مالی مشاهده نمودیم، که در ان نیروهای استقلال طلب، با رسیدن اسلحه از کشور لیبی ویران شده به آنها، فورا نیروهای مختلف استقلال طلب خود را در یک جبهه جمع آوری و درمدتی که به سه ماه هم نمی رسد توانستند نیروهای نظامی کشور مالی را از مناطق ملی خود بیرون کرده و دیروز استقلال کشور خود را در شمال کشور مالی اعلام نمودند .  

به امید موفقیت مبارزات تمامی ملل غیر فارس

محمود احمد احوازی‏
چهار شنبه‏، 2012‏/04‏/11